قابلمه گرانیتی پی ام تی را می توان به شکل ورقه های نسبتاً نازک از مواد متراکم غلتان یا چکش کرد که استحکام قوی و توزیع گرما را بهبود می بخشد فولاد کربنی گرمای خشک و زیاد را برای عملیاتی مانند سرخ کردن خشک در خود جای می دهد.
فولاد کربنی گرما را به طور موثر هدایت نمی کند، اما این ممکن است یک مزیت برای ظروف بزرگتر مانند ووک و تابه های پائلا باشد، جایی که یک قسمت از تابه عمدا در دمای متفاوتی نسبت به بقیه نگهداری می شود.
مانند چدن، فولاد کربنی نیز باید قبل از استفاده چاشنی شود، معمولاً با مالیدن چربی یا روغن روی سطح پخت و پز و گرم کردن ظروف روی اجاق گاز یا فر با استفاده و مراقبت مناسب، روغن‌های چاشنی بر روی فولاد کربنی پلیمریزه می‌شوند تا سطحی با چسبندگی کم ایجاد کنند که برای قهوه‌ای شدن، واکنش‌های Maillard و آزاد شدن آسان غذاهای سرخ‌شده مناسب است.
فولاد کربنی اگر چاشنی نشود به راحتی زنگ می زند و برای جلوگیری از زنگ زدن باید آن را به صورت چاشنی نگهداری کرد فولاد کربن به طور سنتی برای کرپ و ماهی تابه و همچنین واک استفاده می شود.
روکش فلزی تکنیکی برای ساخت قابلمه با لایه ای از مواد رسانای گرما کارآمد مانند مس یا آلومینیوم است که روی سطح پخت و پز توسط مواد غیر واکنشی مانند فولاد ضد زنگ پوشانده شده و اغلب در قسمت بیرونی تابه پوشانده می شود.
برخی از قابلمه ها دارای یک لایه رابط مسی یا آلومینیومی هستند که به جای یک دیسک توزیع کننده گرما روی پایه، روی کل تابه گسترش می یابد.
به طور کلی، هرچه لایه رابط ضخیم تر باشد، به خصوص در پایه تابه، توزیع گرما بهتر می شود. با این حال، ادعاهای مربوط به بهبود بازده حرارتی، به‌ویژه به دلیل تأثیر محدودکننده و حرارتی فولاد ضد زنگ بر جریان‌های حرارتی، بحث‌برانگیز است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.