قیسی تبریز میوه درخت قیسی (Prunus domestica) است، درختی از خانواده Rosaceae و تیره prunu مانند درخت هلو و بادام میوه ای قرمز رنگ و گوشتی است که داخل آن یک دانه است قسمت گوشتی قیسی آبدار و سفت است در حالی که پوست آن دارای بافت مومی است.
گونه های اروپایی که بعداً به آمریکا آورده شدند، منشأ خود را در منطقه قفقاز دارند، در حالی که گونه های شرقی از چین می آیند در این کشور، قیسی نماد سرسختی در برابر مشکلات است، زیرا در زمستان شکوفا می شود.
در ژاپن نشان دهنده ثروت و فراوانی است، شاید به این دلیل که گل های آن منادی بهار هستند.
همچنین مشخص است که مصریان باستان قبلاً آنها را کشت می کردند و خشک شده بخشی از آذوقه زندگی پس از مرگ بود که در اهرام نهشته می شد قیسی سرشار از آب (83٪)، فیبر (2٪) و کربوهیدرات (11٪) است، اما به سختی حاوی چربی (0.2٪) یا پروتئین (0.8٪) است.
برخی از مواد مغذی اصلی موجود در قیسی خام به شرح زیر است:
فیبر: بسیار مهم است که بتوانید هضم مناسب را انجام دهید و از مشکلاتی مانند یبوست جلوگیری کنید.
ویتامین C: ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می شود، برای واکنش های شیمیایی آنزیم ها ضروری است و همچنین یک آنتی اکسیدان مهم و نوعی سوخت است که باعث عملکرد بهتر سیستم ایمنی می شود ویتامین K: ویتامین K موجود در قیسی در بدن برای لخته شدن خون مناسب و فرآیندهای متابولیک در استخوان ها استفاده می شود.
پتاسیم: یکی از مهم ترین مواد معدنی که می توانیم در قیسی پیدا کنیم، پتاسیم است، یک ماده معدنی بسیار مهم برای عملکرد سیستم عصبی.
علاوه بر این، پتاسیم نقش بسیار مرتبطی در تنظیم اسمزی ایفا می کند، یعنی تعادل بین سلول ها و مایع خارج سلولی را به دست می آورد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.